Het exacte verhaal herinner ik me uiteraard niet meer, maar ik weet nog dat ik in de droom een vriend had, die enkele jaren jonger was dan ik. Hijzelf kwam er niet in voor, maar zijn vrienden wel, en ik ging naar een openluchtfeestje, een barbecue of zo, waar die allemaal aanwezig waren. In het begin was alles wat ik vertelde blijkbaar goud waard, want iedereen knikte vol bewondering voor mijn wijsheid. Naargelang het gesprek vorderde, kwamen er echter meer en meer kritische vragen, en de stemming werd ronduit vijandig, vooral met betrekking tot het leeftijdsverschil tussen die vriend en mij. En toen, zoals in elke kutdroom, werd ik wakker. Ik ga me een Harley Davidson aanschaffen, en een leren broek. Opgelost!
Nu ik eraan denk - "onderbewustzijn". Een jaar of twee geleden heb ik mijn onderbewustzijn een keertje kunnen zien. Rare bedoening. Het zag er helemaal niet uit zoals Dali in zijn Freudiaanse kunstwerken. Het leek meer op Las Vegas, maar dan met hele rare kleuren. Een hele hoop gekleurde lampen die aan en uit springen, reclameborden zonder boodschap en alles wat wit is in de wereld, was er zwart, met alle andere kleuren heel fel (probeer een keertje het "high contrast" kleurschema in uw windows "classic style", en u weet wat ik bedoel). Ik weet nog dat het er erg eenzaam was - waarvan ik afleid dat ik ofwel een psychopatische freak ben, ofwel dat het normaal is dat andere mensen niet voorkomen in je onderbewustzijn, die zitten dan elders (koffie te drinken en te scrabbelen).'t Was een interessante rit, die droom, maar niks om elke nacht mee te maken. Misschien is 't wel helemaal de bedoeling niet dat je daar langsgaat?
3 comments:
Geef mij dan maar Dali.
man, lay off the coffee!!
en trouwens... there is no return mwoehahahahahahaaaaaa
wel, het was net iets straffer dan koffie - en inderdaad, ik had ook liever Dali tegengekomen ...
Post a Comment