Vanmorgen nam ik de trein iets later dan normaal naar Paddington. Ik had geen zin om sardientje in blik te spelen, dus ik ging een uurtje later. Anderhalf uurtje uiteindelijk: u heeft ongetwijfeld al gehoord van de efficientie van de geprivatiseerde Engelse sporen. Enfin, ik nestel me in een nagenoeg lege wagon, zon op mijn kop, muziekje in mijn oren. Een minuutje later passeert de conducteur, "your ticket please" - een ietwat oudere man. Een half uurtje voordien had ik aan het loket een 7-day travelcard gekocht - staat in blokletters "1st April" op, dus geldig tot zondag; dus ik toon die met een licht gevoel van trots (dat krijg ik elke keer als ik een geldig ticket kan laten zien, ik kan er niks aan doen)."I'm sorry, I cannot accept that", zegt de man, met een wat lijkt op een ironisch glimlach op zijn smoel. Ik zeg "Excuse me, I just bought this ticket". De conducteur wijst daarop naar de datum op het ticket en zegt "First of April, April's Fool", en begint onbedaarlijk te lachen om zijn eigen mop. Jawel, hij had me liggen, en 't is nog nie eens 1 april.
No comments:
Post a Comment