Asklepion

De laatste Griekse dag zaten we al om 7 uur op het zadel, op weg naar het Asklepion, een enorm (klassiek) Grieks tempelcomplex aan de voet van de heuvels centraal op het eiland, waar Hippocrates zijn EHBO toepaste.
Een uurtjes stevig doortrappen en we arriveerden voor de zwerm toeristen die het terrein dagelijks overspoelt. Prachtig. De eerste foto is van het tempeltje van Asklepios, een Griekse god verantwoordelijk voor de gezondheid - deze 30 vierkante meter bracht in de oudheid blijkbaar dagelijks honderden bedevaarders op de been.


Op hetzelfde niveau (het hele complex staat op een helling, vandaar de onderverdeling in 4 verdiepingen) staat de tempel van Apollo, de ietwat beter bekende vader van Asklepios. Niet makkelijk om uit de schaduw te treden natuurlijk, met zo'n ouweheer ...


Die vier niveaus worden onderscheiden door imposante muren. Zoals te zien is op de foto zijn de standbeelden die vroeger de portieken opfleurden iets minder imposant heden ten dage. Degenen die niet zijn weggesleept naar een of ander Londens, Parijs' of New Yorks museum missen een lidmaat of twee en in de meeste gevallen ook een hoofd.


Na lang zoeken eindelijk een plaatje gevonden dat laat zien hoe het er toen uitgezien moet hebben: de tempel gans aan de linkse kant is die van Apollo, die pal in het midden (zonder pilaren, met volle muren) die van Asklepion ... als ik het me goed herinner. Helemaal bovenaan heb je een mooi zicht over het eiland, maar van die grandioze grote tempel blijft zo goed als niks over ....