De Tour van Londen

Sinds ik mij enkele weken geleden (na Kos) een fiets heb aangeschaft, heb ik zitten broeden op een plan om met de fiets naar het werk te sjeezen ("we waren over kaarten gebogen - 't was daar dat onze reis begon - een stippellijn naar regenbogen - een meetlat naar de rijzende zon"). Twee dagen nadat de Tour de France het Koninkrijk verliet, begon ik dan zelf aan mijn "Tour de Londres" ...

Hanwell - Ealing: De eerste etappe is hoofdzakelijk vlak, met niet al te veel verkeer; slechte weg wel, maar dat valt te verwachten voor de rest van de Tour. Vooral veel concurrentie van de Lijnbus-ploeg - het is een beetje haasje-over: ze stoppen veel, maar ze zijn sneller!
Ealing - Acton: De aankomst ligt iets lager dan de start, maar veel merk je daar niet van. De weg ligt iets beter, en de Lijnbus-ploeg laat zich terug-zakken in het peloton. Delvecchio zit comfortabel in de gele trui, en pakt ook heel wat punten in het spurters-klassement.
Acton-Shepherd's Bush: Hier wordt het link - een straffe afdaling (categorie 3) waar de Lijnbus-ploeg komt weer heel sterk opzetten, en nu ook voor het eerst de Vrachtwagen-, Reisbussen- en Taxi-teams. Enorme chaos op Shepherd's Bush Green, waar de ganse karavaan tot stilstand komt. Een gewriemel van jewelste waar Delvecchio straffe toeren moet uithalen om zijn ploeg in de race te houden.
Shepherd's Bush-Notting Hill: De eerste bergrit van deze Tour; drie kilometer steil bergop (ik heb me altijd afgevraagd waar de "Hill" in "Notting Hill" op slaat, als je het metrostation buitenwandelt ziet alles er erg plat uit). Hier wordt het kaf van het koren gescheiden; de bolletjestrui wordt na deze zware beklimming buiten kategorie toegekend aan de bejaarde driewieler van de Ik-Stop-Nie-Voor-Rooi-Lichten-ploeg. Indrukwekkend, spectaculair en niet verwacht.

Hyde Park: Notting Hill buitengegooid draait de ganse karavaan Hyde Park in voor een lange vlakke rit. Traditioneel een vrij relaxte dag voor de renners, die van de kans gebruik maken om hun camera boven te halen om wazige fotootjes te trekken. Waarom is een raadsel.
Capitol Hill & The Mall: de Tour begint hier een beetje op een toeristen-uitstap te lijken, met het passeren van Buckingham Palace, waar de koningin met ontblote borsten op het balkon hartstochtelijk staat te wuiven, met een gigantische valpartij tot gevolg. In mijn fantasie, tenminste. Het gaat vooral bergaf, met idiote snelheden - de Lijnbus-ploeg telt al lang niet meer mee, en de Taxi's en Reisbussen liggen zwaar onder druk. De rit eindigt in chaos op Trafalgar Square, waar de volgwagens niet meer weten welke kant uit, en met de renners mee de finish overrijden.
The Strand & Fleet Street: De laatste rit, een grote bocht om de Thames heen, waar alle ploegen nog een laatste keer alles op alles zetten - zelfs de Lijnbussen doen weer mee met hun Voorbijsteken-En-Dan-Stoppen strategie. De Taxi's spelen het op de man en snijden Delvecchio de pas af bij elk rood licht. Irritant, om het zacht uit te drukken.

De finish bij Blackfriars is uiteraard nooit echt in gevaar voor Delvecchio, die zo een ferme voorsprong uitbouwt in alle klassementen, en de gele trui over zijn kop trekt na een totale tijd van 1 uur en 3 minuten op een afstand van 20.9km.
De organisator, Delvecchio zelf, is uitermate tevreden over het verloop van de Tour, hoewel hij een diskwalificatie en zelfs toekomstige uitsluiting overweegt van de Lijnbussen- en Taxiploegen, wegens "ungentlemanlike behaviour".

PS Alle overeenkomsten of gelijkenissen met echte afstanden, tijden of wielrennerploegen zijn volkomen toevallig en vertolken niet de mening van de auteur (Delvecchio). Wij danken u.

Asklepion

De laatste Griekse dag zaten we al om 7 uur op het zadel, op weg naar het Asklepion, een enorm (klassiek) Grieks tempelcomplex aan de voet van de heuvels centraal op het eiland, waar Hippocrates zijn EHBO toepaste.
Een uurtjes stevig doortrappen en we arriveerden voor de zwerm toeristen die het terrein dagelijks overspoelt. Prachtig. De eerste foto is van het tempeltje van Asklepios, een Griekse god verantwoordelijk voor de gezondheid - deze 30 vierkante meter bracht in de oudheid blijkbaar dagelijks honderden bedevaarders op de been.


Op hetzelfde niveau (het hele complex staat op een helling, vandaar de onderverdeling in 4 verdiepingen) staat de tempel van Apollo, de ietwat beter bekende vader van Asklepios. Niet makkelijk om uit de schaduw te treden natuurlijk, met zo'n ouweheer ...


Die vier niveaus worden onderscheiden door imposante muren. Zoals te zien is op de foto zijn de standbeelden die vroeger de portieken opfleurden iets minder imposant heden ten dage. Degenen die niet zijn weggesleept naar een of ander Londens, Parijs' of New Yorks museum missen een lidmaat of twee en in de meeste gevallen ook een hoofd.


Na lang zoeken eindelijk een plaatje gevonden dat laat zien hoe het er toen uitgezien moet hebben: de tempel gans aan de linkse kant is die van Apollo, die pal in het midden (zonder pilaren, met volle muren) die van Asklepion ... als ik het me goed herinner. Helemaal bovenaan heb je een mooi zicht over het eiland, maar van die grandioze grote tempel blijft zo goed als niks over ....

Halicarnassus (een Dagje Turkije)

Met de hydrofoil (een vliegend schip (da's lichtelijk overdreven, geef ik toe)) zit je op 20 minuten in Turkije, in Bodrum. Deze poetische naam (klinkt als de achterkant van een koe) komt van de Latijnse naam Petrum, voordien beter bekend als Halicarnassus. Inderdaad, de thuishaven van 1 van de klassieke wereldwonderen, het Mausoleum van Mausoleos, een stinkend rijke Perzische satraap uit de 4de eeuw voor Jezus. De kruisvaarders hebben dat prachtig bouwwerk tot op de fundamenten afgebroken en de stenen gebruikt voor hun fort (foto) - alle geluk was het in de naam van god, en niet zomaar voor de gekte!
Prachtig stadje voor de rest, en snikheet, zeker vijf graden warmer dan ons Grieks eiland. Ik vond daar dan niks beters op dan een gloeiend heet stoofpotje te bestellen op een terras (foto).

Daar werd ik van binnen zo warm van dat het buiten wat koeler leek. ERG lekker stoofpotje. Ik vind het prachtig hoe zoveel verhalen in de geschiedenis zo met elkaar verstrengeld zijn en alles zo vlak bijeen. Ottomanen, kruisvaarders, Byzantijnen, Romeinen, Grieken, Perzen; elke straathoek vertelt een andere historie ....

Na al die Griekse gebouwen in Turkije vonden we dan 's avonds bij onze terugkeer in Kos in het centrum een omgebouwde moskee - de wereld op zijn kop, zeg maar ....

Meer van Dattum

Een ander zicht vanop hetzelfde strand (Agios Stefanos). Er ligt daar een eilandje waar je naartoe kan zwemmen. De vorige keer dat ik hier was (2001) heb ik me daar al eens aan gewaagd, en hoe ik dat overleefd heb staat nog steeds ter discussie. Enfin, een mooi zicht in ieder geval.

Kos, Met Heimwee

Kijk, da's dus onbetaalbaar voor mij he (voor MyTravel.com £200 per persoon voor 7 dagen) - Over verlaten Griekse ruines klauteren met geen levende ziel in de buurt, knalblauwe hemel, azuurblauwe zee. That's Life Baby.
Dit is de Agios Stefanos, gebouwd door de Byzantijnen, later door de Ottomanen omgebouwd tot een moskee (of wat had u gedacht! Orthodoxe heidenen!).
Niet op de foto te zien, maar er stond hier een straf windje, met als resultaat alle kleren vol zand ...

Clouds Over London

Vijf minuten geleden straalde de zon nog over the Thames, toen vielen de wolken aan, in formatie - nu hangen de eerste waterstriemen al op de ruit (u weet wel, van die vette druppels uitgesmeerd over vijf centimeter glas), en binnen enkele minuten gaan de sluizen weer open. Storm op komst - belooft weer een toffe rit naar huis te worden straks, aangezien zelfs lichte bewolking schier onoverkomelijk is voor het openbaar transport hier ...

Banksy & de Reactie van de Musea

Al gehoord van Banksy? Is een grafitti kunstenaar die op de meest onmogelijke en vooral illegale plaatsen uitdagende kunstwerken tegen de muur knalt. Uiteraard wordt zoiets in Londen meteen een hype, en die dingen gaan voor fortuinen over de toonbank. Hoe je een stuk muur verkoopt snap ik wel niet. Het hele huis misschien?
De Bond Der Londense Musea (da's een gok, ja) heeft in een reactie overal in Soho klassieke kunstwerken opgehangen als reactie op die hype (Kopies, wel te verstaan) - veronderstelbaar omdat ze in witte paniek uitbarsten bij de gedachte dat alle Japanners nu Banksy willen in plaats van Rembrandt, Van Gogh, en Turner?